Szkoła w Konarzewie ma kilkusetletnią tradycję Nie wiadomo, kiedy powstała, lecz była szkołą parafialną i znajdowała się w pobliżu kościoła. Z dokumentu zachowanego w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu wynika, że w roku 1658 już istniała. Późniejsze dokumenty na temat szkoły w Konarzewie milczą aż do pierwszej połowy XIX w.
Zgodnie z ustawą Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego o organizacji szkół elementarnych z dnia 12 stycznia 1808 r., która otrzymała dalszą moc obowiązującą w 1818 r., żadna miejscowość nie mogła pozostawać bez potrzebnej dla siebie szkoły. Wieś, która jej nie posiadała, miała być przyłączona do najbliższej, tak żeby żadne dziecko nie zostało z obowiązku uczęszczania do szkoły wykluczone.
15 sierpnia 1824 r. królewski asesor konsystorski Henke założył szkołę w Konarzewie, a miejscowe dominium ofiarowało na ten cel obszerny dom z ogrodem. Zgodnie z zarządzeniem władz do szkoły w Konarzewie przychodziły tez dzieci z sąsiednich wiosek: Trzcielina Duchownego, Szlacheckiego, Podgaja i Józefowa.
Opieka i nadzór nad szkołą należały do rady towarzystwa szkolnego, którą tworzyli wszyscy mieszkańcy danej miejscowości. Rada ta nazywała się dozorem szkolnym.
Nad nauczaniem i prowadzeniem dzieci przez nauczyciela czuwał inspektor szkolny, którym był miejscowy pleban. Odwiedzał on szkołę konarzewską właściwie codziennie, gdyż uczył w niej religii.
Pod koniec XIX stulecia, na terenie dawnego Konarzewka, powstał nowy budynek szkolny. Wówczas w świadomości mieszkańców Konarzewa zaistniał podział na kościelną i szkolną część wsi. Budynek ten służy uczniom do dziś i jest nazywany starą szkołą.
W roku 2019 ukończono rozbudowę i modernizację szkoły, która wzbogaciła się o wyczekiwaną salę gimnastyczną i cztery klasopracownie.